Ozimina

Wacław Berent

3.35 из 5, отдано 9 голосов

Luty 1904 roku. W salonie baronostwa Niemen?w odbywa się wielkie przyjęcie, w kt?rym uczestniczy warszawska inteligencja i arystokracja.Zgromadzeni oglądają występy artystyczne, tańczą, flirtują i prowadzą rozmowy o polityce i ideologii – wśr?d rozm?wc?w znajdują się konspiratorzy lewicowi i prawicowi. Elementem, kt?ry wzbudza niepok?j i tajemniczy nastr?j jest kukła murzyna stojąca w rogu salonu. W trakcie przyjęcia przychodzi także informacja o wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej. Ostatnia część powieści wyprowadza bohater?w na ulice Warszawy…Oziminia Berenta to powieść, kt?ra powstała w 1911 roku. Jest swoistym komentarzem, podsumowaniem nastroj?w rewolucjnych i Rewolucji 1905 roku. W treści ścierają się ideologie, jednak nie wypowiada ich narrator, tylko prezentują poszczeg?lni bohaterowie. Ozimina jest r?wnież skarbnicą odwołań do innych motyw?w literackich – literaturoznawcy przede wszystkim wskazują na jej korespondencję z Weselem Stanisława Wyspiańskiego. Zauważa się w jej budowie wiele cech dramatu, a także cechy powieści polifonicznej. Wacław Berent to powieściopisarz okresu modernizmu. Znany przede wszystkim jako autor Pr?chna, Oziminy i Diogenesa w kontuszu.

Скачать Читать онлайн