Unutulmaz

Nurhan Incir

4.75 из 5, отдано 7 голосов

Bir baba gibi ev ge?indiriyordu, anne gibi evin her işine bakıyordu, bir ?ocuk gibi okula gidiyordu. Neden hepsi aynı anda? ??nk? ona sunulan hayat buydu. Annesiz babasız bırakılıp her şeyi onun ?stleneceği bir hayat. V?cudu yorgundu hayata sarılmaktan. Yine de, ?şıktı, hayatın en b?y?k nimeti bu değil miydi? ?l?m ayırana kadar birlikte… Onun boynuna sımsıkı sarılıyorum. Askerde bir ay boyunca ge?irdiği g?nleri anlatıyor. Onu beklerken g?nlerin ne kadar zor ge?tiğinden yakınıyorum. İkimizin de g?zleri ışıl ışıl. Birleşmiş olmanın verdiği sevin?, mutluluk, coşku var ?zerimizde. Karınlarımızı doyurduktan sonra y?r?y?ş yapıyoruz. Başımı onun v?cuduna yaslayıp kolumu beline doluyorum. Sarı sa?larım hafif esen sonbahar r?zg?rıyla dalgalanıp onun g?ğs?ne ?arpıyor. U?uşan sa?larımı okşuyor.

Скачать Читать онлайн