K?ğıttan Kayıklar

Emin G?nc?oğlu

2.6 из 5, отдано 25 голосов

Eski bir arkadaş ile karşılaşan Muktim'in hatıralarını andığı bir gecenin ardından, pencereden g?rd?ğ? Zeliha ve her hafta sonu yalnız yaşadığı evine gelen kız kardeşiyle sevimli yeğeni; onun d?n?nde ve bug?n?ndeki h?z?nlerini taşıyor. Tıpkı sevgili yeğeninin banyodaki su dolu leğen ?zerinde y?zd?r?p batırdığı k?ğıttan kayıklar gibi. “Pek canını sıkmak istemem ama buraların da ka?ıp geldiğin b?y?k kenti aratmayacak h?le geldiğini, belki de k?t? bir aslın daha k?t? bir taklidi olmaya başladığını pek bilmiyorsun. Yani anlayacağın, buraların da cennete benzer bir h?li yok. Belki bir iki şey dışında burada da her şey pahalı; tiyatro yok, sinema yok, ?zerinde rahat?a gezip dolaşacağın bir yer yok, kitap yok kitap?ı yok. Eskiden beri var olanlardan biri işkembeci, biri kaset?i oldu. Sessizlik var, hantallık var. B?y?k kentlerden k???k kentimize gelen ve yaşam yerine ?l?m? anlatan, insan g?z? ne g?r?yorsa onu anlatmak yerine, ulaşılması imk?nsız ve olmayan bir s?r? zırva şeye ağıtlar d?zen b?y?k şarkıcılar var. Artık bu k???k kentin k???k insanları, k???k salonlara sığmadıkları i?in stadyumlara doluyorlar. Ama oraya da sığmayıp sokaklara taşıyorlar. Bu k???k kentin insanları dinledikleri bu şarkıcılara ağlıyorlar; ağlarken de ?şenmeyip birbirlerini d?v?yorlar. Zaten bu akşam seni buraya belki de onun i?in getirdim. Belki de buraya ka?tım, seni de ka?ırdım.”

Скачать Читать онлайн