Mrs. Dalloway

Вирджиния Вулф

4.5 из 5, отдано 5 голосов

“ ‘Mrs. Dalloway’ ve keşfettiklerim ?zerine pek ?ok şey s?ylemeliyim aslında: Karakterlerimin arkasındaki g?zel mağaraları nasıl kazdığımı; bunun tam da benim aradığım şeyi sağladığını d?ş?n?yorum: insanlık, mizah ve derinlik. Asıl ama? mağaraların birleşmesi ve her birinin, yaşanılan o anın i?inde g?n y?z?ne ?ıkması.” Bu s?zleri s?yl?yor kendi romanı i?in Virginia Woolf. Roman kahramanı Clarissa Dalloway, akşam vereceği partinin hazırlıkları ile uğraşırken yalnızca onun d?ş?nsel ser?venine değil, r?zg?rının değdiği herkesin i? d?nyasına tanık oluyoruz. Tek bir g?n?n i?inde hem ge?mişi hem geleceği hem de i?inde bulunduğu anı anlatıyor kitabında yazar. Pek ?ok kişinin zihninde gezip pek ?ok d?ş?nce arasında gidip gelirken bir olay ?rg?s?nden ziyade, karakterlerin i? d?nyalarıyla, nasıl duyup nasıl d?ş?nd?kleriyle ilgilenen Woolf, insan ruhundaki ?atışmaları, gelgitleri ?nemseyip zihinler arasında bir bilin? akışı k?pr?s? kurarak bize aktarıyor s?ylemek istediklerini: yaşam ve ?l?m, akıl ve delilik… "Bir keresinde Serpentine’a bir şilin atmıştı, bir daha da hi?bir şey atmamıştı. Oysa gen? adam b?t?n hayatını kaldırıp atıyordu. Onlar yaşamaya devam edeceklerdi (Partiye geri d?nmeliydi; salonlar h?l? kalabalıktı, insanlar gelmeye devam ediyorlardı.). Onlar yaşlanacaktı. Oysa ?nemli olan bir şey vardı; kendi yaşamında gevezeliğe boğulan, yalanlarla yozlaşan, bozulan, belirsizleşen bir şey… İşte onu koruyabilmişti gen? adam. ?l?m, bir başkaldırıydı. ?l?m, iletişim kurmak i?in verilmiş bir ?abaydı, insanlar, nedense kendilerinden ka?an ?ze ulaşmanın imk?nsızlığını hissediyorlardı; yakınlık uzaklaşıyor, b?y?k sevin?ler soluyordu, insan yalnız kalıyordu. Bir kucaklaşma vardı ?l?mde. Ama şu kendini ?ld?ren gen? adam -hazinesi elindeyken mi bırakmıştı kendini aşağıya? Beyazlar i?inde aşağı inerken, bir seferinde 'Şimdi ?lecek olsaydım eğer, bu benim en mutlu anım olurdu.' demişti Clarissa kendi kendine." (…) "Ama kurtulmuştu Clarissa. Oysa o gen? adam canına kıymıştı. Bir şekilde onun felaketiydi bu, utancıydı. Bu koyu karanlıkta, burada bir adamın, şurada bir kadının dibe battığını ve kaybolduğunu g?r?rken gece elbisesi i?inde ?ylece dikilmek zorunda kalmak da onun cezasıydı. Hile yapmış; ?almıştı aslında. Hi?bir zaman tamamıyla hayran kalınacak biri olmamıştı."

Скачать Читать онлайн