Mecburiyet

Стефан Цвейг

4.05 из 5, отдано 12 голосов

Ka?mak ve saklanmak, zihnimiz ile hislerimiz h?l? bizimle bir-likteyken bir ??z?m olabilir mi? İnsan, nereye ka?abilir korkuları onu bir g?lge gibi takip ederken? Hangi sığınağın kapısı engelleye-bilir o duyguların i?eriye girmesini? Esir olmaktan ?ekinen insan, esaretin asıl kemendini kendi benliğinde taşır. Ka?mak, yalnızca bir aldanış; saklanmak ise ?ocuksu bir umut ediştir. Ferdinand da aldanan, korkularından ka?maya ?alışırken as-lında onları b?y?ten ve bu soğuk sis bulutunun t?m benliğini sar-masına izin verenlerdendir. Y?reğindeki başkaldırma arzusu ve dışarıdan gelen itaat baskısı ile Ferdinand’ın benliği; sevdiklerini dahi g?remeyeceği bir aralıkta sıkışıp kalır. O da ?areyi teslim ol-makta, boyun eğmekte bulur. Makineleşmiş bir sistemin ?ağrısı, kanlı canlı bir insanın t?m uzuvlarına h?kmeder; onu ele ge?irir ve Ferdinand gibileri ruhlarından sıyrılarak k???k birer makineye d?n?ş?r. "hiİnsan dışarıda olduğu zaman kendini ka?ak hissettiği m?ddet-?e hi?bir yerde ?zg?r değildir."

Скачать Читать онлайн