Hik?yeler

Антон Чехов

3.05 из 5, отдано 9 голосов

Sorunlarla dolu bir evde ge?en ?ocukluğundan, oradaki anılarından ka?arken yazın d?nyasının ?atısı altına saklanır Anton ?ehov. Ruhuna kanat geren bu ?atıya olan minnetini ?ok ?alışmakla, daima ?retmekle ve ufak tefek hatalarda onu terk etmemekle verir. Onun i?in hikaye yazmak, başlı başına ciddi bir iştir; hikayeler gereksiz olan her şeyden arınmalı ve değerli okurunun karşısına en temiz, en yalın haliyle ?ıkmalıdır. En m?himi ise yazar; her bir c?mlesinde okuruna s?zler verdiğini bilerek ilerlemeli ve t?m s?zlerine sadık kalmalıdır. Zira yazar, bir hikayenin başında okuruna deniz manzarasını g?stermişse ikinci veya ???nc? b?l?mde onu mutlaka mavi sulara daldırmalıdır. Nihayetinde, "Tutamayacağınız s?zler vermek, yanlıştır." Anton ?ehov'un hikayelerinde okur; bir hafiye edasıyla betimlemelerin arasına karışmalı, orada kaybolsa bile engin sularla bulaşacağı anı beklemelidir. Anton ?ehov'un hikayeleri; kara mizahın g?lgesinde yetişirken sokaktaki insanın ger?ekliği ile okuru elinden tutup aydınlığa ?ıkarmakta ve tanıdık y?zlerle karşılaştırmaktadır. Elinizde tuttuğunuz kitaptaki her bir hikaye, sokaktaki insanın dertleriyle yoğrulmakta; yaşanan ancak g?rmezden gelinen hayal kırıklıklarını, y?reklerde a?ılan boşlukları, yersiz kuşkuların ?ıkmaz sokaklarını, y?zlerdeki maskelerin kirli artlarını, u?up giden aşk fısıltılarını, insanın yok yere kendisini kaptırdığı korkularını g?n y?z?ne ?ıkarmaktadır. M?him olan, ey okur; sizin bu ger?eklerle y?zleşmeye cesaretiniz var mıdır?

Скачать Читать онлайн